Σύνδρομο Mirizzi

Το Σύνδρομο Mirizzi ή Καλοήθης Μηχανική Απόφραξη του κοινού Ηπατικού πόρου, αναφέρεται σε μια ασυνήθη αιτία αποφρακτικού ίκτερου που προκαλείται ως αποτέλεσμα της μερικής ή ολικής απόφραξης του κοινού ηπατικού πόρου και περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1948 από τον Pablo Luis Mirizzi, Αργεντίνο Ιατρό εξειδικευμένο στη Χειρουργική Άνω Κοιλίας και Θώρακα. Η απόφραξη του κοινού ηπατικού πόρου στο σύνδρομο Mirizzi  είναι αποτέλεσμα της εξωτερικής πίεσης που ασκείται στο τοίχωμα του, από την ενσφήνωση λίθων στο θύλακο του Hartmann ή στον κυστικό πόρο.  Οι ασθενείς με σύνδρομο Mirizzi παρουσιάζουν αποφρακτικό ίκτερο,  που εκδηλώνεται με πόνο στο άνω δεξιό τεταρτημόριο και πυρετό.  Η πλήρη διάγνωση του συνδρόμου Mirizzi γίνεται συνήθως διεγχειρητικά καθώς η αξονική μπορεί να δείξει την διάταση του χοληδόχου πόρου, όμως μόνο η διερεύνηση του πόρου και η διεγχειρητική χολαγγειογραφία αναδεικνύει το λίθο και την ακριβή του θέση.

Στην ανάρτησή μας παρουσιάζουμε πρόσφατο περιστατικό σε ασθενή 27 ετών με Σύνδρομο Mirizzi.

Διάγνωση

Αποφρακτικός Ίκτερος σε Ασθενή 27 ετών με υποψία για ύπαρξη Συνδρόμου Mirizzi.

Θεραπεία

Διερεύνηση του κοινού Ηπατικού Πόρου και Διεγχειρητική Χολαγγειογραφία για επιβεβαίωση ύπαρξης Συνδρόμου Mirizzi.

Επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη Συνδρόμου Mirizzi Τύπου Ι και ακολούθως διενεργήθηκε Χολοκυστεκτομή.