Νέκρωση ΗΚΚ με Ραδιοκύματα

ΝΕΚΡΩΣΗ ΤΟΥ ΟΓΚΟΥ ΜΕ ΡΑΔΙΟΚΥΜΑΤΑ- RADIOFREQUENCY ABLATION (RFA)

Η νέκρωση των ΗΚΚ με ραδιοκύματα (RFA) περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1993 από τους Rossi και συνεργάτες. Το RF προκαλεί θερμική βλάβη στον όγκο διατηρώντας το φυσιολογικό παρέγχυμα. Η νέκρωση με ραδιοκύματα ( RFA) δύναται να πραγματοποιηθεί διαδερμικώς, λαπαροσκοπικώς ή με ανοιχτή μέθοδο.

Η νέκρωση με ραδιοσυχνότητες ενδείκνυται ως σε ασθενείς με κίρρωση και μικρό ΗΚΚ (<3 εκ.) που είναι ανεγχείρητο λόγω έκπτωσης της ηπατικής λειτουργίας ή περιορισμένου ηπατικού υπολείμματος. Αλλη ένδειξη αποτελούν ασθενείς εν αναμονή μεταμόσχευσης, όπου με τη χρήση RFA μειώνεται ο κίνδυνος επιδείνωσης της νόσου κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Η διαδερμική RFA γίνεται συνήθως υπό συστηματική αναλγητική αγωγή ,λόγω του ισχυρού άλγους.

Τα μειονεκτήματα της μεθόδου περιλαμβάνουν: την αδυναμία αναγνώρισης επιπλέον ηπατικών εστιών με διεγχειρητικό υπερηχογράφημα (ποσοστό 18%), αδυναμία εκτέλεσης χειρισμού Pringle, περιτοναικές εμφυτεύσεις και διασπορά του όγκου σε ποσοστό έως 12% σε ορισμένες μελέτες ενώ αντενδείκνυται σε ασθενείς με εν τω βάθει όγκους πλησίων κεντρικών αγγειακών στελεχών, διαφράγματος ή εντέρου. Οι κύριες ενδείξεις είναι ασθενείς χωρίς ανοχή στη γενική αναισθησία.

Η παρακολούθηση (follow up) γίνεται με αξονική τομογραφία άνω κοιλίας μετά ένα μήνα, 3 μήνες, 6 μήνες και 12 μήνες καθώς και με μέτρηση των καρκινικών δεικτών.

Η ανασκόπηση των αποτελεσμάτων της διεθνούς βιβλιογραφίας σχετικά με τη χρήση του RFA αναδεικνύει ποσοστά συνολικής επιβίωσης που υπολείπονται της χειρουργικής θεραπείας τόσο σε μικρούς όσο και μεγαλύτερους όγκους λόγω της μη προβλέψιμης αποτελεσματικότητας της μεθόδου. Αποτελεί εναλλακτική μέθοδο θεραπείας σε μη εξαιρέσιμους όγκους μικρότερους των 3 εκ. Όγκοι μεγαλύτεροι από 5 εκ. παρουσιάζουν μικρότερο πσοστό πλήρους νέκρωσης(50%) και συνεπώς μεγαλύτερο ποσοστό τοπικής υποτροπής.